ما امضاء‌کنندگان این نامه شاید دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به سیاست خارجی آمریکا درباره ایران داشته‌باشیم. اما به هر حال، همه ما عمیقاً نگران مطالبی هستیم که در هفته‌های گذشته در مطبوعات منتشر شده‌است، مطالبی که گویای حمله احتمالی دولت بوش به ایران است.

روشنفکران و نویسندگان آمریکایی در نامه‌ای به سناتور باراک اوباما خواستار موضع‌گیری او علیه حمله احتمالی به ایران شدند. در این نامه که به امضای چهره‌های سرشناسی همچون نوام چامسکی، نیکی آر.کدی یا آریل دورفمن، نویسنده شیلیایی مقیم آمریکا رسیده‌، چنین آمده‌است: ما امضاء‌کنندگان این نامه شاید دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به سیاست خارجی آمریکا درباره ایران داشته‌باشیم. اما به هر حال، همه ما عمیقاً نگران مطالبی هستیم که در هفته‌های گذشته در مطبوعات منتشر شده‌است، مطالبی که گویای حمله احتمالی دولت بوش به ایران است.

روشنفکران و نویسندگان آمریکایی در نامه‌ای به سناتور باراک اوباما خواستار موضع‌گیری او علیه حمله احتمالی به ایران شدند. در این نامه که به امضای چهره‌های سرشناسی همچون نوام چامسکی، نیکی آر.کدی یا آریل دورفمن، نویسنده شیلیایی مقیم آمریکا رسیده‌، چنین آمده‌است:

سناتور اوبامای عزیز

ما امضاء‌کنندگان این نامه شاید دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به سیاست خارجی آمریکا درباره ایران داشته‌باشیم. اما به هر حال، همه ما عمیقاً نگران مطالبی هستیم که در هفته‌های گذشته در مطبوعات منتشر شده‌است، مطالبی که گویای حمله احتمالی دولت بوش به ایران است. همه این‌ها می‌تواند در حکم چراغ سبزی به اسرائیل برای حمله به ایران باشد یا آن که به شکل‌های دیگری از جنگ منجر شود، مثل تحریم ایران.
ما از موضع‌گیری شما بر علیه جنگ با عراق در سال 2002 استقبال کردیم. و با یکی از بیانیه‌های اولیه انتخاباتی‌تان که در آن بر لزوم به کار بردن دیپلماسی در مورد ایران تأکید کرده بودید، دلگرم شدیم. اکنون فرصتی برای شما پیش آمده‌است که از روی دادن دوباره جنگ غم‌انگیزی نظیر جنگ عراق ممانعت کنید. امیدواریم از این فرصت استفاده کنید.
ما با این استنتاج محمد البرادعی، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی موافقیم که «یک حمله نظامی از هر چیزِ ممکن بدتر خواهد بود. چنین حمله‌ای منطقه را به نقطه انفجار می‌رساند...» به گفته او، حمله نظامی «به این معنا خواهد بود که اگر ایران در حال حاضر نخواهد سلاح هسته ای بسازد، در صورت وقوع حمله نظامی طرحی ضربتی را برای ساختن سلاح هسته ای به اجرا می‌گذارد که دعای خیر تمام ایرانیان، حتی ایرانیان ساکن غرب نیز پشت سرش خواهد بود.» (رویترز، 20 ژوئن 2008)
مسلماً مطمئن نیستیم که دولت آمریکا واقعا در فکر حمله به ایران است یا برای شکل‌‌های دیگری از جنگ، مثل تحریم این کشور، طرحی جدی ریخته باشد. با این حال از شما تقاضا داریم که بیانیه‌ای عمومی را به منظور هشدار درباره خطرات بزرگی که هر یک از این عملکردها به دنبال خواهد داشت، صادر و در آن خاطر نشان کنید که چنین عملکردی از طرف دولت بوش یا تشویق اسرائیل به انجام چنین چیزی، آن هم در ماه‌های آخر ریاست جمهوری بوش، چه حرکت نامناسب و غیردموکراتیکی خواهد بود.
حمله به ایران به منزله نقض منشور سازمان ملل در منع اِعمال قدرت توسط قدرتمداران بر سایر کشورها و تهدید آنهاست. بعلاوه، نباید با عملکرد دقیقه نودی دولت بوش، حق تصمیم گیری از عموم مردم سلب شود.
شما با این حرف ما را دلگرم کرده اید که دولت اوباما براین باور است  که لازمه امنیت واقعی، تمایل به گفت و گو بدون پیش شرط است (چیزی که ایران بارها پیشنهاد داده و بی نتیجه مانده است) و تهدیدها و عملیات نظامی نتیجه‌ای معکوس و زیان‌بار در پی دارد.
امیدواریم که نه تنها روزی بتوانید در دفتر ریاست جمهوری این تعهدات را پی بگیرید، بلکه هم اکنون نیز بر علیه هر گونه جنگ طلبی از سوی دولت بوش افشاگری کنید.

ارادتمند،
مایکل آلبرت از کمپانی Znet؛ کاتی آلبیسا، مدیر عامل مؤسسه ملی حقوق اقتصادی و اجتماعی؛ جان دابلیو. آمیدون از مؤسسه فعالان باسابقه صلح آمریکا؛ استنلی آرونویتز، پروفسور جامعه شناسی بخش فارغ التحصیلان CUNY؛ رزالین باکساندال، پروفسور عالیرتبه SUNY Old Westbury؛ فیلیس بنیس از مؤسسه مطالعات سیاسی؛ استفن اریک برانر، پروفسور علوم سیاسی دانشگاه Rutgers؛ شارلوت بانچ، مدیر عامل مرکز رهبری جهانی زنان، دانشگاه Rutgers؛ نوآم چامسکی، پروفسور و عضو بازنشسته هیأت علمی MIT؛ ری کلوز، متخصص بازنشسته خاورمیانه در سازمان سیا، از مؤسسه Veteran Intelligence Professionals for Sanity؛ روندا کوپلون، پروفسور حقوق دانشکده حقوق CUNY؛ حمید دباشی، پروفسور مطالعات ایرانی و ادبیات تطبیقی دانشگاه کلمبیا؛ لارنس دیویدسون، پروفسور تاریخ خاور میانه دانشگاه وست چستر؛ آریل دورفمن، نویسنده؛ استوارت اون، پروفسور عالیرتبه کالج هانتر و بخش فارغ التحصیلان CUNY؛ جان ففر از مدیران مؤسسه Foreign Policy in Focus؛ بیل فلچر، دبیر اجرایی BlackCommentator.com؛ لیبی فرانک از مجمع بین المللی زنان برای صلح و آزادی، فیلادلفیا؛ آرتور گلدشمیت، پروفسور بازنشسته تاریخ خاور میانه دانشگاه پن استیت؛ تام هیدن، نویسنده؛ دوگ ایرلند، روزنامه نگار؛ جیمز ئی. جنینگز، مدیر عامل انجمن علمی صلح آمریکا؛ نیکی آر.کدی، استاد بازنشسته UCLA، تاریخدان، ایرانشناس؛ جانت کستنبرگ آمیگی، نایب رئیس سی دی آر (حامی مالی تحقیقات بازماندگان هولوکاست)؛ رابی مایکل لرنر، رئیس شبکه پیشروان معنویت و سردبیر مجله Tikkun؛ مارک لوینس، پروفسور تاریخ خاور میانه مدرن، فرهنگ و مطالعات اسلامی دانشگاه کالیفرنیا، ایروین؛ مانینگ ماریبل، مدیر مرکز تاریخ سیاه پوستان معاصر، دانشگاه کلمبیا؛ دیوید مک رینولدز، رئیس سابق مرکز بین المللی مخالفان جنگ؛ رزالیند پتچسکی، پروفسور عالیرتبه علوم سیاسی دانشکده هانتر و بخش فارغ التحصیلان CUNY؛ راشل پففر، مدیر عامل موقت مؤسسه صداهای یهودی برای صلح؛ کاتا پولیت، نویسنده؛ دنی پستل از ائتلاف ضد جنگ با ایران، شیکاگو؛ ماتئو روثشیلد، سردبیر مجله Progressive؛ استفن آر. شالوم، پروفسور علوم سیاسی دانشگاه ویلیام پاترسون؛ کشیش دیوید ویتن اسمیت، استاد بازنشسته دانشگاه سنت توماس مینه سوتا؛ مردیت تکس، نویسنده و رئیس مؤسسه جهان زنان؛ مایکل جی. تامپسون، سردبیر Logos؛ کریس توئنسینگ، سردبیر Middle East Report؛ کرنل وست، پروفسور دانشگاه پرینستون؛ استفن زیونس، پروفسور سیاست، دانشگاه سانفرانسیسکو.